Lente-ode aan de Braak en Jac.P. Thijssepark Amstelveen

Eindelijk lente, eindelijk de wind weg. Mooi om op een vroege zondagmorgen, als alles nog stil is behalve de kerkklokken en de vogels, een rondje door onze heemparken te lopen. Als je onder het museumspoorlijntje doorloopt is er een altijd mooi doorkijkje richting spoorhuis.

Bij de eerste grote vijver staan de rhododendronstruiken altijd groen in het blad, de wilgen komen nog maar prilgroen kijken en verder is het best nog kaal, vooral omdat er flink gesnoeid is aan de bomen ter rechter zijde. Maar een paar stappen verder lichtte het eerste wollige wildemanskruid op in het tere ochtendlicht, ter zijde gestaan door toeven primula's.

Bomen en struiken rijzen op uit zeeën van witte bosanemonen, stil. Maar boven in de bomen sprongen twee eekhoorns van tak naar tak, van boom naar boom, levendig en lastig te volgen met de camera!

 Een stel putters in de Braak. En in het Van Landwehrplantsoen overstemden lijster, roodborst en winterkoning de gezangen van de Evangelisch-Lutherse gemeente in de Johanneskapel.

Het hele jaar door geven winterkoninkjes de voorkeur aan laag struikgewas en de bodem, moeilijk in beeld te krijgen. Maar in deze tijd klinkt het hoogste lied graag van een hoger takje. Fijn!

Op de Emmakade troffen we vader en moeder Nijlgans met kroost. De kleintjes scharrelden rond in het gras, nauwlettend in de gaten gehouden door het ouderpaar, dat ons eveneens met argusogen volgde. Ze zijn hier wel mensen gewend, niet zo schuw, en wij zijn niet te dicht genaderd om hen niet te storen.

In Lisse was het bloemencorso, hoorde ik later op de radio, met bloemen uit het buitenland, omdat hier de bloei zo laat begon als gevolg van de koude. Maar hier in de parken is het echte bloemenfeest!

En alle vogels zijn terug en laten zich goed horen: veel fitissen, in en rond het Thijssepark wemelt het nu van de zwartkoppen, de eentonige roep van de tjiftjaf is overal te horen en de roodborst geeft, zo klein als ie is, ook luidkeels van zijn aanwezigheid te kennen.

Deze fitis is even stil, bezig aan een onderhoudsbeurt

Een heggenmus tussen de stinkende gouwe, de hier over enige tijd de bodem geel zal kleuren

Fritillaria profileren zich donker in het tegenlicht, maar met licht mee zie je de mooie tekening van deze tere voorjaarsbloemen beter.

Babbelen, roepen en zingen

Hoog boven mijn hoofd, voortdurend in beweging, een fitis.

Een boomkruiper, van beneden naar boven, volgende boom van beneden naar boven, en weer verder....

En aan de overkant, aan de bosrand, hield deze fuut zich heel stil.

15 april: Waverveen - Botshol

Zondagmiddag, de beloofde zon laat nog even op zich wachten, het waait stevig, maar de temperatuur nadert al aardig de 20 graden. Veel toerfietsers, wielrenners en wandelaars onderweg in de Ronde Hoeppolder. Het kioskcafeetje van Waverveen is weer een gewild pauzepunt, maar wij rijden (met de auto!) door naar de Botsholse Dwarsweg. Het land is ondanks de regen van de afgelopen dagen niet echt nat, maar de plas is breed en daardoor zijn de meeste vogels ver weg. Dichtbij wordt ik echter  verrast door een Blauwborst die me vanaf de waterkant uitdagend recht in de lens aankijkt. Leuk, want deze vogel heb ik wel op Texel en in de AWD, maar hier in de polders nog niet eerder gezien.

Veel grutto's bevolken de verre eilandjes in het water. Rust alom, totdat een groep ineens verschrikt opvliegt, met flikkerende vleugels een rondje draait om daarna weer te landen in de rust rond het water.

Een eenzaam ei langs het pad, waarschijnlijk van een gans; nog vol en zwaar, maar om de een of andere reden niet bebroed.

Grote delen van het riet zijn gemaaid en liggen in bundels op het land. Vorig jaar las ik eens dat door het wegvallen van subsidies en de import van veel goedkoper riet uit Polen, het riet maaien niet meer lonend is. Een bedreiging voor het onderhoud van onze natuurgebieden? Het Nederlandse riet schijnt overigens van veel betere kwaliteit te zijn en o.a. gebruikt te worden voor rieten daken. Rietkaphuiseigenaren: laat u dus niet verleiden tot het goedkopere Poolse riet!

Het aardige is dat je nu een ver uitzicht hebt over het Botsholse plassengebied vanaf het dijkje naar Botshol.

Daar werden we ook verrast, nl. door een groep grauwe ganzen met een heleboel jonkies! Het eerste kleine grut dat we hebben gezien. De ganzen laten zich blijkbaar niet afleiden door het koude voorjaar.

Terug naar de polder bij de Botsholse Dwarsweg. Vorig jaar hebben we hier kluten met jongen gezien. Nu waren er tussen de 10 en 20 van deze steltlopers, die dit gebied waarschijnlijk weer als broedplaats hebben uitgekozen. Prachtige vogels.

De vogels waren allemaal ver weg in het midden van de plas, maar dichterbij kwamen we overal vlinders tegen: Kleine Vossen en Dagpauwogen, die wel heel blij waren met de zon en de warmte.