woensdag 27 juli 2011

Amstelveen: Thijssepark en De Braak rijksmonument

Kort geleden (op de Dag van het Park) hebben het J.P. Thijssepark en park De Braak in Amstelveen de status van rijksmonument gekregen. Wel bijzonder, want nooit eerder zijn heemparken aangewezen als rijksmonument. Beide parken zijn ontworpen door C.P. Broerse en zijn inmiddels zo'n 100 jaar oud. Zie voor meer informatie hierover in het persbericht van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed: http://www.cultureelerfgoed.nl/actueel/persberichten/heemparken-amstelveen-rijksmonument
Tijd om weer eens een wandelingetje door de Braak en het Thijssepark te maken. Een fotoimpressie.



















Een van zes jonge zwanen

Wespenorchissen                   Eenbes en Gentiaan



















 Eenbes en Gentiaan
Met twee jeugdvriendinnen hadden we het er laatst nog over hoe we hier, op deze grote vijver in de Braak, vroeger geschaatst hebben. Dan lag er stro over het pad en de oevers om van de sloten naar de vijver over te klunen. Dierbare herinneringen. Nu zwemmen hier de jonge zwanen. 

Overgestoken naar Jac.P. Thijsse. De lijsterbessen kleuren - naar mijn gevoel - vroeg dit jaar . 
 




 

























donderdag 21 juli 2011

vrijdag 15 juli: rondje Middelpolder - Ouderkerk. Recordjaar voor weidevogels Amstelland

Het weer is instabiel de laatste weken. Dan is er zo'n vrijdagmiddag dat de wind is gaan liggen en de zon lekker schijnt , boodschapjes en alles gedaan op markt......pak de fiets en pluk de dag maar weer!


In de polder zagen we een scholekster met twee jongen. In Amstelland waren de broedresultaten van de weidevogels in het afgelopen voorjaar beter dan ooit tevoren, zo meldde de Stichting Beschermers Amstelland een maandje geleden. Wij genieten er in ieder geval regelmatig van en de meewerkende boeren kregen dankzij dit heuglijke feit een feestelijke taart, waarvan ze konden genieten.





In wat ik tegenwoordig "het paradijsje" noem (dan weten we allebei precies over welke lokatie we het hebben), ging het goed met alle jonge grut. Ouderlijke zwartkoppen vlogen af en aan met bekken vol voor hun kleine kroost, dat overal in de bessen- en meidoornstruiken zat. Af en toe moest ik een rondje om lopen om hen gelegenheid te geven bij hun jongen te komen. Ik krijg wel een aardige indruk van de voedselsamenstelling: muggen, rupsen, spinnen........inderdaad, de Garden of Eden.
Een prachtig gele fitis scharrelde op de grond tussen de bessenstruiken, hield mij goed in de gaten, maar  liet zich verder weinig gelegen liggen aan mijn aanwezigheid.

Kortom: niets nieuws in de polder, maar nog altijd leuk

Het was ook leuk om in Ouderkerk aan de Amstel lekker een pilsje op een terras te pakken. Het was zo heerlijk in het zonnetje dat we meteen maar zijn blijven eten en zo werd dit een heel goed begin van de schoolvakantie! Terug onderweg bij Ouderkerk ooievaars in de wei tussen de schapen. We hebben ze hier wel vaker en ook in de buurt gezien. Vaste bewoners, lijkt me, maar ik weet niet waar het nest is en heb ook geen jongen gezien.

10 juli: vervolg wandeling duinen bij Castricum


Vanuit de Boet van onze Kees kijk je uit over het Hoefijzermeer. In het midden ligt een langgerekt eilandje dat in deze tijd bevolkt wordt door een flinke populatie aalscholvers. Het is dan ook volkomen kaal en wit uitgeslagen.
We hadden geluk: een ijsvogel streek vlak voor onze neus neer op een kale tak in het water. Helaas bewoog op de voorgrond het riet zoveel op de wind, dat het afdrukken van de foto bemoeilijkt werd en alleen de foto op de rug gelukt is. Maar we hebben nog nooit van zo nabij een ijsvogel gezien en met die beleving vervolgden we opgetogen onze weg.
 




Overal bij het water zaten de bomen
vol met aalscholvers, kalend en wit van poep en nesten, waar de al flink uit de kluiten gewassen jongen reikhalzend uitkeken naar de voedselthuisbrengservice. Het kabaal dat ze maken lijkt een soort gemekker, maar het geblaat van een kudde op hol geslagen schapen is er niets bij vergeleken.
We waren nieuwsgierig naar een bosrand bij het grote veld, omdat we daar vogels vermoedden. En inderdaad vlogen bij onze nadering talloze vogels op van tussen de kruiden en planten. Waarschijnlijk piepers. In het lage struikgewas klonk het ge-tsektsek van vogels die ik ook in het Bloesempark in het Amsterdamse Bos had gezien. Ik weet nog steeds niet precies welke soort dit is, omdat ik geen opvallende kenmerken zie en de vogels zo beweeglijk zijn dat ze moeilijk goed te fotograferen zijn. Ook hier hielden de jongen zich goed schuil in de bosjes, terwijl de ouders druk heen weer vliegend de boel goed in de gaten hielden. Ik wilde niet teveel storen met mijn aanwezigheid, dus heb ze verder met rust gelaten.




Een boktor.Te oordelen naar zijn mooie wenkbrouwen is dit een fitis en die speelde zich beter in de kijker.




 
 






Op de grond, boven het water, overal zag je libelles. Maar er zijn ook vogels die jagen, zoals "Piepers".
Er zijn verschillende soorten Piepers: Boompiepers, Graspiepers, Duinpiepers, Grote Piepers, Waterpiepers. Ze lijken veel op (Grote) Lijsters. De een is de ander niet, maar voor mij als leek, zijn ze moeilijk te onderscheiden en soms probeer ik dat ook maar niet. Dus houd ik het voor mijn eigen gemak even op Pieper, als ik vermeld dat we deze dag heel veel Piepers hier in de duinen hebben gezien. Ze zochten op de grond tussen de beplanting hun kostje om bij onze nadering op te vliegen en in golfvlucht een veiliger plek op de grond of in de bomen te zoeken. Dat libelles hun leven niet zeker zijn met Piepers in de buurt, blijkt maar weer.





Wij zijn geen doorgewinterde amateurfotografen of vogelaars die met full equipment en statieven op pad zijn.
De  combinatie van wandelen en fotograferen verhoudt zich wat ons betreft slecht met al die ballast. Bovendien vinden we het uit de hand fotograferen gewoon leuk en daar gaat het toch om: het plezier. Zo stond Rob ineens oog in oog met een koekoek. Meenden we dat alle koekoeks grijs waren, leerden we nu dat het vrouwtje roestbruin kan zijn aan de bovenzijde en zo ziet het er toch weer heel anders uit dan zo'n grauwe vent.








Tussen de waterkanalen door kun je linksaf een pad naar de zee inslaan. Waterwingebied en daarom afgebakend en niet toegankelijk, maar er zijn daar heel veel vogels. Op een verre tak zat een roodgeborste kneu te fluiten, veel roodborsttapuiten zagen we hier en ook de alomtegenwoordige piepers.
roodborsttapuit
distelvlinder
                                                   

Terug naar het hoofdpad dat naar de Zeeweg leidt, kom je bij een duinveld met heel veel wilde duinrozen.



Tenslotte kwamen we via het bos weer terug bij de Johanna's Hoeve en gingen met een heerlijk zomergevoel naar huis.