In het Biesboschcentrum in Drimmelen hadden we de tip gekregen om de "Drie Polders" wandelroute te lopen. We begonnen onze wandeling bij het bruggetje over de Breede Vaart, waar de rietaak "Drie Gezusters" lag aangemeerd. Deze stalen rietaak is in 1899 gebouwd in Drimmelen en in 2011 gerestaureerd. Het is een van de weinige rietaken die in redelijk originele staat zijn overgebleven.
Tot ca. 1925 werden deze rietaken gebouwd (eerst van hout, later van ijzer) voor de riet- en griendbazen. Griendwerkers en rietsnijders gingen voor een hele week voor hun werk de Biesbosch in, alleen op zondag waren ze thuis. Een kleine, benauwde ruimte in het vooronder op de rietaak of krakkemikkige keten waren slaap- en leefruimte. Het open middenruim van de aak was laadruimte voor riet en wilgenhout. De leef- en werkomstandigheden waren bar slecht.
Deze rietaak was een mooie illustratie van een stuk geschiedenis waarover we tijdens onze Biesbosch excursie over hadden gehoord.
Na de St. Elisabethsvloed in 1421, waarbij het oorspronkelijke dorp Drimmelen werd weggevaagd, ontstond meer landinwaarts Oud-Drimmelen. Toen in 1645 bij de Amer een dijk met een spuisluis werd gebouwd, ontstond daar het nieuwe Drimmelen (Spuij van Drimmelen). De bevolking verplaatste zich in de loop van de tijd meer naar de nieuwe woonkern, in 1732 was er een verwoestende brand en van Oud-Drimmelen bleef niet veel meer over. In een volgend blog wat meer aandacht voor dit aardige dorp, nu gaan we eerst op stap.
We liepen over het fietspad langs de Breede Vaart. Deze trekvaart dateert van voor 1421 en vormde de hoofdverbinding tussen het oude en nieuwe Drimmelen. Bij begrafenissen uit Drimmelen voer de lijkschuit over de Breede Vaart naar de begraafplaats in Oud Drimmelen. In 1937 werd de schuit vervangen door een karretje. Links van de vaart ligt de Kerkepolder,
Hoe landelijk ook: we lopen hier nog wel onder de rook van de energiecentrales (bij Geertruidenberg).
Tot onze verbazing troffen we verderop langs de vaart bevervraat aan. Dit is toch bevervraat, menen we, maar dat verbaasde ons op deze plek en het was ook de enige boom die aangevreten was. Verder geen spoor van bevers. Wat hiervan te denken?
Oud Drimmelen, boerderij met een mooie tuin en een boomgaard.
Van hier werd vroeger de lijkbaar naar de begraafplaats gedragen en wij volgden dit prachtige pad omzoomd met oude eiken en beuken,waarvan enkele meer dan 100 jaar oud.
De kerk van Oud Drimmelen is in 1793 afgebroken. Alleen buitenmuren bleven staan als ommuring van de begraafplaats, die nog steeds gebruikt wordt. Oude begraafplaatsen zijn vaak mooi en we hadden graag een kijkje genomen, maar helaas zat er een flink slot op het hek.
Hoezo electriciteitscentrales?
Zoek de kwikstaart.
Over de dijk konden we niet, het wandelpad liep tussen de akkers en het water.
Hier komen we bij moerassige broekbossen van polder De Worp. Prachtig natuurgebied!
En dan weer terug bij Drimmelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten