We hadden de kleine camping 't Kopske in de omgeving van Oosterhout uitgekozen om hetnoordwestelijke deel van Brabant en de Biesbosch te verkennen. Hoewel het weer nog niet geheel buienvrij was, ging het de goede kant op en besloten we deze laatste dag van april te benutten voor een eerste verkenning van de Biesbosch. Een lang gekoesterde wens, we waren hier nog nooit geweest.
Via Werkendam reden we de Biesbosch in. Bij een parkeerplaats langs de weg zijn we een stukje de uiterwaarden ingelopen, waar we konden genieten van het prachtige uitzicht over de Nieuwe Merwede en van alle karekieten, rietzangers, fitissen en vele andere vogels, die zich in alle toonaarden lieten horen en die op dit moment van de dag druk bezig waren tussen struiken, bomen en riet.
Veel vlinders waren er nog niet niet, een paar witjes en kijk: ons eerste oranjetipje van dit jaar.
Er bloeiden nog maar enkele bloemensoorten zoals madeliefjes, dotters, boterbloemen en koolzaad. Maar de knoppen van wilde margrieten en opschietende distels houden een belofte in: binnenkort zullen deze weiden vol van bloemen zijn en vele vlinders en insekten zullen deze ongetwijfeld weten te vinden.
Het Biesbosch Museum is een mooi startpunt voor iedereen die iets meer van de Biesbosch wil weten. Het museum is in 2015 vanwege het ontpolderen van een groot aantal Biesbosch polders, m.n. de Noordwaard, op een eiland komen te liggen. Deze ontpoldering past in het kader Ruimte voor de Rivier om in geval van hoog water het water van de Nieuwe Merwede zo snel mogelijk naar zee af te voeren. Zo is het nieuwe Biesbosch Museum op het Biesbosch MuseumEiland tot stand gekomen.
Alle informatie, ook over verschillende boottochten etc. op de website: http://www.biesboschmuseumeiland.nl/
Wij zijn spontaan op de fluisterboot gestapt, die op punt van vertrekken stond. Zo geruisloos als de website deze noemt, is de boot niet, maar hij kan wel door alle ondiepe kreken varen terwijl de schipper van alles vertelt over de geschiedenis van de Biesbosch en over flora, fauna en beheer. Het was koud en het miezerde soms nog een beetje, dus de ramen bleven dicht. De foto's zijn dus door de ramen gemaakt.
Gaten waar ijsvogels hun nest hebben gehad.
Overal sporen van bevervraat. De Biesbosch fungeerde in 1988 als eerste proeftuin voor de herintroductie van bevers in Nederland. In 2014 zijn er zo'n 107 beverburchten geïnventariseerd en in 2015 werd het aantal bevers in de Biesbosch op ruim 250 geschat.
We weten nu waar we op moeten letten: deze schijnbaar achteloze hoop takken is dus een beverburcht. Bevers hoeven hier geen dammen te bouwen, omdat er - anders dan in rivieren - in deze kreken geen snelstromend water is.
Daar achter die kleiglijbaan is onder de takken de ingang. Nu zouden we geen bevers zien, want bevers worden pas tegen de avond actief. Voor het spotten van deze dieren zijn er speciale beverboottochten.
Het beheer van de Biesbosch betekent vooral verwildering. maar de wilgen worden wel geknot. Je zou hier zomaar reeën kunnen zien, maar zo midden op de dag is die kans toch wel erg klein.
Krakeenden. Hierop attendeerde de schipper niet en we hebben sowieso weinig water- en andere vogels gezien. Wel vertelde hij over de zeearenden, die tegenwoordig in de Biesbosch broeden, en de visarend, die hier de laatste jaren ook in de zomer blijft en niet verder doortrekt naar het noorden. Er is zelfs al eens een nest gemaakt, maar nog niet gebroed, vertelde hij. Laat nu juist die volgende ochtend Vroege Vogels melding maken van de visarenden die in de Biesbosch broeden!!
De Biesbosch is niet alleen natuur. Ook voor de drinkwatervoorziening in Zuidwest-Nederland en Noord-Brabant is het gebied van belang. Oppervlaktewater uit de Maas wordt opgeslagen in drie grote spaarbekkens. Een daarvan ligt vlakbij het museumeiland.
Dit keer hebben we in dit deel van de Biesbosch niet meer ondernomen en we zijn teruggereden, maar niet zonder bij de Bandijk te stoppen. Er zijn nl. begin april waterbuffels uitgezet in de Noordwaard - de polder die nu weer onder water staat - om te voorkomen dat het water opnieuw dichtgroeit. De buffels laten zich door het water niet tegenhouden en eten planten en riet. We hebben inderdaad een groepje buffels gezien op een stukje land binnen een omheining. Om de buffels binnen het gebied te houden schijnt er een afscheiding van prikkel- en schrikdraad gemaakt te zijn die 16 km lang is. Echt spectaculair vonden we het niet. Een groepje vogelaars had zich op de kop van het dijkje met kijkers opgesteld, maar die waren waarschijnlijk op zoek naar de vis- of zeearenden. Naar we begrepen viel er vanaf hier niet veel meer dan een stipje te zien, dus met onze apparatuur hoefden we dat niet eens te proberen.
Dus genoten we ook hier nog even van vogels en we ontdekten zelf een beverburcht. En een verborgen camera.
Eindelijk een rietzanger die zich niet verstopte tussen het gebladerte of het riet, maar uit volle borst op een takje zat te zingen. Helaas niet zo'n mooie foto nu het weer begon te miezeren, maar wel een vrolijke afsluiting van onze Biesbosch tocht.
De fluisterboottocht was aardig om wat meer te horen en zien van de Biesbosch in het algemeen.
Voor de vogels willen we hier nog eens een speciale natuurexcursie in de vroege ochtend maken. Avontuurlijke vogeltocht wordt zo'n excursie wel genoemd Met de huidige temperaturen en wisselvallige weersomstandigheden zagen we echter zo'n tochtje om 5.00 uur 's morgens niet zo zitten.
Ook een kanotocht behoort tot de mogelijkheden. Voor ons doel noemde een medewerker van het Biesbosch centrum de huur van een kano bij de Aakvlaai in de zuidpunt van de polder onder Werkendam het meest geschikt. Vandaar kun je aardig een rondje vanaf de Amer de kreken in en via de Gaten van het Zand weer terug, tipte hij ons. Zo ligt er weer een mooie stimulans voor een volgend Biesbosch bezoek.
Websites om nog iets na te kijken: http://np-debiesbosch.nl/ , http://www.spaarbekkens.nl/, http://www.omroepbrabant.nl/?news/247121512/Kolossale+zwaargewichten+gaan+de+Noordwaard+in+de+Biesbosch+opvreten+.aspx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten